Lol Tolhurst: Cured (2016)

Eg las nett ei bok Lol Tolhurst hadde skrive om goth. Den var (overraskande) bra, og i den boka refererte han nokre gonger til denne. Eg tenkte at det kunne jo vera ei grei bok å gå vidare med, men eg tok nok litt feil. Denne boka er ikkje like god. Den viktigaste grunnen er nok at goth-boka var meir analytisk og tolkande, medan denne er meir refererande. 

Tolhurst var med i The Cure frå skipinga i 1976 til han fekk sparken i 1989. Han og leiaren i gruppa, Robert Smith, var barndomsvener, så sjølve sparkinga må ha vore tung. Men Tolhurst sjølv ser at det ikkje var nokon veg utanom - alkoholinntaket hadde vore så høgt over så lang tid at han ikkje bidrog meir til bandet. Etter nokre år vart han endeleg av-rusa. Han flytta til California, og såg lysare på livet der. I 2011 spelte han igjen nokre konsertar med The Cure, utan at nokon gong var aktuell som fullverdig medlem. 

Boka handlar i hovudsak om tida fram til 1989. Ho vert gradvis mindre interessant. Etter at bandet vert skipa handlar vel kvart kapittel om eit nytt album - songane vert skrivne, dei øver litt, dei spelar inn plata, dei reiser på turné. Der er ein del møte med andre musikantar, han fortel ein del historier som ikkje er gode bok, han fortel om aukande bruk av rusmiddel, osb. Alt dette høyrer kanskje med, men det må litt meir til. 

Guffen er lunken. 

Meir Tolhurst på kulturguffebloggen
Goth. A History (2023)