Eg kallar dette sesong 1. Eg har ikkje sett noko om at det kjem ein sesong til, men det må vera rimeleg opplagt. Eg har ikkje sett liknande program på fjernsyn nokon gong, men eg er samd med dei aller fleste andre: Dette er glimrande greier.
Rundt tretti personar med ulike diagnosar intervjuar ein kjent person. Det er alt. Det verkar så enkelt, og det er kanskje det som gjer at dette er så ekte og menneskeleg. Dei stiller spørsmål om kva som helst, også djupt personlege spørsmål, og det verkar som om dei som vert intervjua set pris på dette. Dei snakkar òg fritt og ope. Her er mykje kjensler, både på fjernsyn og i sofaen, og noko av det som gjer mest inntrykk er korleis intervjuarane reagerer på det som vert sagt. Dei kan le og vitsa, men dei merkar med ein gong at no vart intervjuobjektet rørt eller seriøs, og då vert dei òg alvorlege.
Det er fire episodar i denne sesongen. To av dei, episodane med Jonas Gahr Støre og Fredrik Solvang, er dei klart beste. Episoden med Herman Flesvig er fin, men ikkje på det same nivået, medan episoden med Else Kåss Furuseth er den veikaste av desse. Jamt over er likevel nivået svært høgt, og eg vonar altså på fleire slike intervju.
Guffen tilrår.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar