Denne boka presenterer eit utval høgdepunkt frå den nynorske songskatten. Krava til å koma med er greie: Tekstane må vera på normert nynorsk, og songane må vera utgjevne på vinyl.
Mange av artistane er frå nynorsk-område, og dei bruker sitt eige språk. Men der er òg unntak. Alle veit at nynorsk er fint i dikt, og i den norske visebylgja i 1970-åra var det vanleg med tekstar på nynorsk. Boka viser dette, og skriv til dømes om Lillebjørn Nilsen, Åse Kleveland og Lars Klevstrand. Tittelen på boka fortel òg at nynorsk vart brukt av fleire svartmetall-band.
Boka er fint lagt opp. Etter ei innleiing om kvart tiår frå 1950-åra får kvar song eller plate ei dobbelside. Den venstre sida er brukt til illustrasjonar, medan den høgre er tekstsida. Noko av det som imponerer mest med boka er variasjonen i tekstane, og korleis Torvund Olsen bruker den avgrensa, faste tekstlengda til å både fortelja om artistane, om teksten, og om små og store moro-fakta. Ei fin bok.
Guffen tilrår.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar