I 1714 ryk ei bru over ei kløft i Peru, og fem personar styrtar i døden. Ein munk som er vitne til ulukka vil finna ut kva som skjer, og gjer seg kjend med liva til dei fem. Var det eit hendeleg uhell? Var det nokon som øydela brua med vilje? Var det Guds straffedom?
Dei fem var ikkje kjende, men dei hadde felles kjende. I tre kapittel fortel Wilder om dei som miste livet - berre éin av dei var på vandring åleine, dei fire andre gjekk parvis. Dei hadde alle kontakt med skodespelarinna Camila Perichole, som på sett og vis vert hovudpersonen i boka. Kontakten deira med Perichole var til dels perifer. Ei aristokratisk kvinne hadde til dømes vorte harsellert med av Perichole, medan ein ung mann hadde ein tvillingbror som ei kort tid var sekretæren til Perichole.
I det siste kapitlet prøver munken å dra konklusjonar av det han har lært. Det finn han ikkje, anna enn at det var ei ulukke. Det er ikkje så viktig. Boka er velskriven og fascinerande, og som vanleg er det kjekkare med spørsmål enn svar.
Guffen tilrår.
16. april 2017
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar