Jack Lucas er ein frittalande radiomann, ein slags Howard Stern-a-like. Folk ringjer inn med spørsmål, og han svarar frekt og provoserande. Ein gong går det gale, han oppmodar uforvarande og indirekte ein person til å gjera massemord. Lucas misser ikkje uventa jobben.
Tre år seinare er han langt nede, og ein kveld han drikk altfor mykje finn han ut at nok er nok. Han vil ta livet sitt, men vert redda av Parry. Han tørna galen etter at han miste kona si i massemordet. Lucas vil få han på beina att, han funderer seg fram til at då vil livet hans koma i balanse igjen. Det gjer det òg, etter at han greier å setja Parry i kontakt med jenta han drøymer om.
Det er ein fin film, sjølv om det vert litt mange happy endingar til slutt. Filmen er regissert av Terry Gilliam, og det borgar jo for fine landskap, fantasifulle kostymar, og gode replikkar. Her er mykje å le av, utan at filmen er noko komedie. Dei to hovudrollene vert spelte av Robin Williams og Jeff Bridges, og begge er gode.
Guffen tilrår.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar