Dette er ei samling korte noveller, som alle krinsar rundt dei same emna. Me møter personar som er midt i livet, og som gjerne er i eit forhold der alt ikkje er heilt som det skal. Nokon veit at dette er forhold dei vil ut av; andre ser ut til å vera på veg mot den same konklusjonen. At dei tenkjer ein del på sex i slike situasjonar er ikkje uventa; litt meir uventa er det at det er såpass mykje snakk om død. Det er ikkje ei bok å le høgt av, men her er likevel innslag av humor, som då ei kvinne på reise til Paris trålar bokhandlar for å finna ei lærebok i sjølvmord mannen har bede ho kjøpa til han.
Den novella er på tjue sider, og er den suverent lengste av dei åtte i boka. Dei andre er på inntil ti sider, og skal så korte noveller fungera er det vesentleg at me kjem tett innpå hovudpersonane med ein gong. Det ordnar Kleiva lett, boka er skriven i eit språk utan dei store avvegane. Det er rett på sak, og me får tidleg vita det me treng i kvar novelle. Og då fungerer det godt.
Guffen tilrår.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar